نهال ازگیل محلی

توضیحات

ویژگی‌های نهال ازگیل محلی :

نهال ازگیل محلی از جمله نهال‌ های ریز و کم بار محلی رقم تجاری است.  از نوع طعم بسیار شیرین بازار پسند است. و مناسب آب و هوای معتدل و مناطق جنگلی بوده و از نظر مرغوبیت بهترین میوه‌ ها به شمار می‌ آید. درخت ازگیل محلی از خانواده گل سرخیان است. می‌ توان گفت برداشت میوه این درخت از اوایل بهار تا تابستان آغاز می‌ شود. ازگیل به آب هوای پرباران نیاز دارد. و در مناطق شمال، این درخت به صورت وحشی رشد می‌ کند.

نام علمی این درخت mespilus germanica نامیده می‌ شود. این نام آلمانی به خود اختصاص داده و از جمله میوه‌ های بومی جنوب غربی آسیا و جنوب دریای کاسپین می‌ باشد. می‌ توان گفت که ریشه‌ های این درخت از جنگل های جنوب کاسپین است. در جهان به نام مدرلا شناخته می‌ شود.  در ایران ازگیل معروف است. پوست نازکی دارد و رنگ آن قهوه‌ای و نیز خرمایی گیلان نیز گفته می‌ شود. از میوه‌ های لوکس و خاص است. و بیشتر این درخت می توان گفت خودرو است.

نحوه و فاصله کاشت نهال ازگیل :

قبل کاشت نهال ازگیل محلی گودال هایی با فاصله مناسب در زمین یا باغچه حفر می‌ کنیم. خاکمان به خوبی تجزیه و آماده شود. گودال‌ های ما به عمق ۲ تا ۳ برابر توپی ریشه افزایش می‌ دهیم. یعنی برابر با اندازه ریشه باید حفر کنیم. توجه کنیم که گودالمان پهن و کم عمق باشد. به سه روش متفاوت کاشت می‌ شود :

1) ازگیل با استفاده بذر دانه‌ های آن که سفت و سخت است. از میوه جدا می‌ کنیم و در اسید سولفوریک قرار می‌ دهیم. در آب نگهداری می‌ کنیم. پوست آن نازک هسته آن جدا شوند. و بعد از آن بذر را حدود سه ماه در دمای نزدیک به صفر درجه نگه می‌ داریم.

2)کاشت از طریق قلمه زدن زدن هم به این صورت می‌ باشد. یک شاخه کوتاه در حدود ۲۰ سانتی متری از درخت جدا می‌ کنیم. و برای افزایش آن از هورمون استفاده می‌ کنیم.

3) کاشت از طریق پیوند به این طریق انجام می‌ شود.: آن را روی نهال یک یا دو ساله زالزالک و یا گلابی پیوند می‌ دهیم. ازگیل یک نوع میوه زمستانی است . و مقاومت آن در برابر سرما زیاد است. و برای مناطقی با تابستان‌ های گرم و زمستان‌ های معتدل مناسب می باشد. برای کاشت این نهال ۴ الی ۵ متر از یکدیگر و در ردیف‌ های ۳ تا ۴ متر تا ریشه‌ های آن به خوبی بتواند در خاک حرکت کند. این نهاد تا ارتفاع ۸ متر می‌ تواند رشد کند. و تاج این نهال ازگیل محلی متراکم و گسترده است.

نحوه ی آبیاری نهال ازگیل :

باید توجه کنیم، که این درخت پس از استقرار کامل نیازمند آبیاری زیاد نیستند. آب حاصل از بارندگی سالانه برای رشد آنها کافی است. در صورتی که پایه ی درختان زیاد خشک شوند. می‌ توان آنها را آبیاری کرد. مقدار آبیاری به منطقه و شرایط آب و هوایی بستگی دارد و در مناطق گرمسیر به آبیاری بیشتری نیازمند است. اول رشد به ۴۰ لیتر آب نیاز دارند و هر دو یا چهار هفته باید این درختان را آبیاری کرد. این نهال در کل به آبیاری متوسطی نیاز دارد. بستر کاشت نهال باید مرطوب باشد تا به رشد بهتر درخت کمک کند.

نوع خاک نهال ازگیل محلی :

این نهال به نوع خاک زیاد حساس نیست. و در اکثر خاک‌ ها قابل رشد و کشت است. این نهال ازگیل محلی اگر در گلدان کاشت شود. نوع خاک آن ترکیبی از 60 درصد کوکوپیت + 30 درصد ماسه + 20 درصد کود دامی باید باشد. اگر دنبال خاک مناسب برای این نهال هستید . خاک لومی با زهکشی خوب و کمی اسید یکی از بهترین انتخاب‌ هاست. طیف این نهال در اکثر خاک‌ ها جز خاک‌ های قلیایی خوب است. اگر خاک زهکشی خوبی داشته باشد ریشه‌ های درخت غرقابی نمی‌ شوند.

کود ها برای نهال ازگیل محلی :

اکثر باغداران سوالی که می‌ پرسند. کود لازم و مناسب برای درختان است. کود مناسب برای درخت ازگیل محلی چیست ؟ عنصر پتاسیم برای رشد و نمو و زیاد شدن باردهی اهمیت بالایی دارد. و در مقابل بیماری‌ ها درخت را مقاوم‌ تر می‌ کند. رشد ریشه‌ ها را افزایش می‌ دهد. و در مقابل خشکی و یخ زدگی درخت را محافظت می‌ کند. جلوی پژمرده شدن و خمیده شدن گیاه را می‌ گیرد. پتاس انواع گوناگونی دارد. پتاس، نیترات، پتاس کلرید، پتاس فسفات و از دیگر کود ها می‌ توان از کود ماکرو نام برد. ولی مهم‌ترین آنها پتاس است.

آفت و بیماری های نهال ازگیل محلی : 

آفت و بیماری‌ های این درخت نسبت به درختان دیگر کمتر است. از شایع‌ ترین آنها می‌ توان از لارو ها نام برد. که به درخت آسیب و خسارت‌ هایی به بار می‌ آورند. این حشره سر قهوه‌ ای رنگ دارد. و بال‌ های آن تقریباً زرد است. از مهم‌ ترین لارو ها که به ازگیل صدمه می‌ زند. سوسک ها و مگس‌ ها و پروانه ها هستند. و بهترین روش برای از بین بردن آنها استفاده از سموم لازم است. شته ها نیز از دیگر آفات این درخت می‌ باشند. حشرات ریز به رنگ سبز و سیاه و به پشت برگ‌ ها حمله می‌ کنند. و شیره برگ‌ ها را می‌ مکند.

آفت ها و بیماری درخت ازگیل

و موجب ریزش شکوفه‌ ها می‌ شوند. برای مبارزه با این آفات از سم های کشاورزی مانند پریمور و پی میتروزین استفاده می‌ کنیم. کرم صدپا نیز از جمله آفاتیست که به درخت ازگیل محلی صدمه می‌ زند. برای از بین بردن این آفت سموم شیمیایی بهترین راهکار است. بیماری پوسیدگی قهوه‌ ای این آفت هم لکه‌ های قهوه‌ای رنگ بر روی میوه‌ ها ایجاد می‌ کند. بهترین راه برای مبارزه با این آفت سمپاشی است. سفیدک هم برای باغداران شناخته شده است. که موجب ریزش برگ‌ ها و راهکار مبارزه با این آفات سموم شیمیایی است.

تکثیر و قلمه زدن نهال ازگیل : 

بذر های این نهال محکم و نفوذ ناپذیرند. دو سال نمی‌ توان شاهد جوانه زدن آنها باشیم. نهال ازگیل محلی به سه روش تکثیر می‌ شود.

1. قلمه
2. بذر
3. پیوند

روش پیوند درخت می‌ تواند پربار و کیفیت میوه آن بهتر باشد. درخت ازگیل محلی بیش ترین سازگاری را با این روش دارد. در سال اول و دوم رشد این گیاه بر روی پایه درخت است. و فاصله ی آن از سطح خاک حدود ۵ سانتی‌متر است. کاشت بذری نیز تفاوت چندانی با درختان دیگر ندارد. به خاطر سخت و محکم بودن بذر آن نیازمند گذراندن دوره ی سرمایی است. هسته را از گوشت جدا می‌ کنیم. آن را به صورت کامل شستشو می کنیم . این هسته را در داخل دستمال مرطوب نگه می داریم. و درون نایلونی سر بسته قرار می‌ دهیم. و به مدت دو ماه در فریز و در شرایط مناسب نگهداری می‌ کنیم. گاهی به این گیاه سر می‌ زنیم.

و بعد از جوانه زدن بذر را درون گلدان با خاک زهکشی مناسب می‌ کاریم. و همیشه این گیاه را مرطوب نگه می داریم . پس از رشد معینی آن را به بستر اصلی کاشت انتقال می دهیم . قلمه زنی از دیگر روش‌ های تکثیر است . که شانس آن از روش های دیگر ضعیف تر است . برای همین سعی کنید از هورمون های ریشه زایی استفاده کنید . قلمه ی مورد نظرمان از شاخه ای که ضخامت آن به اندازه ی یک خودکار است. انتخاب کرده . ۲۰سانتی متر قلمه را از شاخه جدا می کنیم. و بعد با اضافه کردن هورمون ریشه زایی آن را در گلدانی از شن و خاک برگ قرار دهید.